3 maart 2019. De eerst weken in Myanmar - Reisverslag uit Harare, Zimbabwe van Maddy en Paul Sterneberg Geurts - WaarBenJij.nu 3 maart 2019. De eerst weken in Myanmar - Reisverslag uit Harare, Zimbabwe van Maddy en Paul Sterneberg Geurts - WaarBenJij.nu

3 maart 2019. De eerst weken in Myanmar

Door: Paul Geurts

Blijf op de hoogte en volg Maddy en Paul

04 Maart 2019 | Zimbabwe, Harare



Beste vrienden,


Het is vandaag carnavalszondag. Ik ga het missen. Dat had ik niet gedacht, maar toen ik op YouTube aan het luisteren was naar wat Oeteldonkse Muziek kreeg ik tranen in mijn ogen. Misschien toch wat heimwee?
Misschien wel goed dat het mijn / onze laatste missie is naar het buitenland. Ik wil me misschien wel weer wat meer “thuis” voelen. Ik voelde me in Afrika echt thuis, maar hier is het nog we heel anders. Ik moet het zeker nog wat meer tijd geven, maar toch.
Hier zit ik dus in mijn/ons appartement in Yangon. Maddy is nu in Nederland, gaat straks naar de intocht van de Prins. De tweede week van april komt ze weer hier naartoe, vandaar dat deze brief nu alleen van mij komt.
Maar goed. Een mooi appartement. Teak meubels kunst aan de muur, smaakvol ingericht. Airconditioning in elke kamer. Het is buiten 35 graden. Een ruime woonkamer, prima keuken en twee slaapkamers met bijbehorende badkamer. Prima dus. Het appartement is onderdeel van een appartementencomplex aan de Shwe Hin(n) Ta(r) Road. De haakjes staan er omdat de taal (het Myanmar of Burmees) niet te vertalen is in een West Europese taal en het schrijven dus phoenetisch gaat. Deze straat ligt op 6,5 mile (dat is zes en een halve mijl van het meetpunt en het meetpunt is de grote Shwedagon Pagode. (Shwe betekent overigens goud en dit woord kom je op veel plekken tegen). Het werk is bij 8 mile.
De stad is prettig en leefbaar. Modern en traditioneel tegelijk. Ons huis staat dicht bij een meer (Inya Lake). Prettig om te wandelen veel groen en water en een verfrissend briesje. Ik verplaats me hier per taxi. Naar Down Town (half uur) kost het 5000 Kyats (drie dollar). Wel te doen dus. Down Town is de plek van de koloniale gebouwen, de rivier en de winkeltjes. De rivieroever is niet echt zichtbaar vanwege de containers, maar een stad aan het water is altijd levendig. Leuk om gewoon rond te wandelen, koffie drinken en mensen en dingen te bekijken. Vorige week zaterdag was ik aan het wandelen in de stad, wilde de andere kant op en draaide me om en toen stond er een oudere man het lange haren voor me die me met blauwe ogen doordringend aankeek. Dat was niet de grootste verrassing. Hij had ook een slang om zijn nek hangen. Ik was wat verrast. Zei volgens mij in het Engels “Yes…, a very good afternoon” en ben er maar langs gelopen. Beetje anders is het dus wel.
Down Town bestaat uit verschillende delen: Het Burmese deel, het Indische deel en China Town. Veel afwisseling dus, maar weinig leesbare bordjes bij winkels. Wandelen is dus nog wel een avontuur.
Het werk dan. Ik ben nu wel klaar met inlezen en ik wil graag aan de gang. Er is één belangrijk probleem. Mijn visum is niet rond. Ik ben hier nu op een toeristenvisum dat komende woensdag afloopt. Ik ga dus dinsdag naar Bangkok om daar mijn missie naar de Maladieven voor te bereiden. Daar ga ik maandag over een week heen (twee weken). Dan nog een week in Bangkok en dan op een nieuw toeristenvisum naar Myanmar. Vier weken en dan naar Nederland, Geneve en Idro (drie weken bij elkaar. Daarna hoop ik dat het wel rond is. Ik ben niet de enige. Dat verzacht mijn gevoel, maar ik begrijp niet goed waarom ik hier wel ben en niet écht aan de gang kan, want ik kan geen officiële bezoeken afleggen of vergaderingen bijwonen. Daarnaast kan ik nog geen gevangenissen bezoeken. En ondertussen loopt de tijd door. Nu dacht ik dat ik aan het Afrikaanse tempo gewend was, maar het kan echt nog wel flink langzamer. Dat is wel wennen. Als de toestand tegen juni niet verbetert is, dan ga ik maar eens kijken of er gen andere plek is om te werken. Ik hoop dat niet hoor. Het is een interessant land dat ik beter hoop te leren kennen en dat koste tijd.
Dat leren kennen gaan we een beetje in april doen. Dan ik Maddy weer een drietal weken hier. Een week hiervan is het Burmees Nieuwjaar met het Waterfestival. We gaan dan een zestal dagen op stap naar de tempels van Dagan en het Inle lake. Daar kijk ik erg naar uit.
Ik ben in de week vanaf 30 april weer in Nederland. Ik heb tegen die tijd vast wel weer dingen toe te voegen aan dit verhaal.
Tot schrijven, tot horens,

Paul

  • 04 Maart 2019 - 08:14

    Cees Van Hoof :

    Dag Paul,
    Als je ouder wordt ga je dingen meer op waarde schatten. Daarvan ben ik overtuigd. Dat jij /jullie bezig bent /zijn met je laatste missie naar het buitenland draagt daar misschien ook aan bij. Ik reageer net altijd op jullie prachtige verhalen maar jullie zitten nog steeds in mijn hart. Ook dit verhaal met zo'n bijzondere ontmoeting is weer prachtig.
    Het blijft jullie goed gaan.
    Een hartverwarmende groet,
    Cees


  • 04 Maart 2019 - 10:23

    Jannje:

    Hallo Paul,

    Bedankt voor je brief! Maddy had al jets verteld
    Over je visum. Hopelijk komt er snel duidelijkheid!
    Ik snap dat je even moet wennen aan een weer heel andere plek e
    en werelddeel.
    Binnenkort alweer terug en naar Idro, lijkt me heerlijk voor jullie!
    Heel veel succes en sterkte met alles!
    Groetjes Jannie

  • 05 Maart 2019 - 15:48

    Frans:

    Hoi Paul
    Jij bent niet de enige die het Carnaval mist hoor. Of je nou in Myanmar woont of op de Herven, je hoeft er heel weinig van mee te krijgen!!
    Dank je voor je nieuws. Hopelijk worden alle formaliteiten fatsoenlijk afgehandeld en kan je aan de slag. Anders kom je toch gewoon naar Nl om te genieten met al die andere pensionado's.
    Heel veel succes daarginds en ik hoor heel graag weer van je.
    Groet, Frans

  • 05 Maart 2019 - 17:53

    Yvonne:

    Ha die Paul,
    Ik hoop dat je nog een beetje blanco kan genieten van de dingen om je heen.
    Lijkt me moeilijk met al het gehannes met visum etc. En zonder Maddy....Maar ja, het is natuurlijk ook een mooie ervaring lijkt me, en straks naar de Malediven lijkt me ook geen straf.
    Sterkte met de moeilijke uurtjes en veel plezier met de rest.
    Liefs en groeten,
    Yvonne
    P.s. En oh ja, er is hier geen Elfstedentocht en verder mis je ook niks. Carnaval. Nou ja, vooruit dat schijnt nog iets te zijn. Dat mis ik al 62 jaar. (Niet).

  • 07 Maart 2019 - 12:04

    Guido:

    Hoi Paul & Maddy,
    Alweer verhuisd dus en nu lekker in Azië (wonen we toch weer bij elkaar "in de buurt" ;-) )
    Geniet van jullie laatste missie (Het is inderdaad wel tijd om met missies te stoppen, als je carnavals muziek gaat missen).

  • 08 Maart 2019 - 07:31

    Gerda:

    Hoi Paul,

    Wat een gedoe met dat visum. Dat komt inderdaad vaker voor, maar is wel heel frustrerend als je aan de slag wilt! En juist dan komt de carnavalsmuziek voorbij...
    Mooie beschrijving van de stad. Ik ben nog nooit in Myanmar geweest, maar ken wel andere landen en steden in zuid-oost Azie . Tijdens een vakantie komt je er wel, ondanks de bordjes die je niet kunt lezen. Maar als je er moet werken zal het wel heel lastig zijn (in ieder geval maakt het je in veel situaties afhankelijk.)
    Ondanks dat, geniet toch maar van het land en de mensen. Heel anders dan Afrika uiteraard, maar ook weer een nieuw avontuur, nieuwe belevenissen en ervaringen, nieuwe inzichten en nieuwe verwondering.

    Hou je taai,
    liefs,
    Gerda

  • 08 Maart 2019 - 17:21

    Arthur Kuilboer:

    Ha die Paul, niet om het een of ander maar alleen in Bagolino is het carnaval enigszins te pruimen. In Nederland ontvluchten wij het steeds. Dus wat mij betreft geen reden voor heimwee. Je opmerking dat het je laatste tour wordt, klinkt me als muziek in de oren en dat is wel te verstaan, géén carnavalsmuziek.
    Het steeds weer moeten wennen aan cultuur, leefomstandigheden etc. etc. lijkt me gruwelijk lastig. Het zal ook wel lastig zijn dat Maddy in Nederland zit en bovendien lijkt Myanmar me ook geen prettig land. Twee jaar is een snotje op de eeuwigheid maar ik kijk uit naar het einde er van.
    Hou je taai en tot in april.
    Groet arthur

  • 14 Maart 2019 - 13:43

    Corrie:

    Hoi Paul,
    het is alweer half maart, wat gaat de tijd snel! Met belangstelling volgen we je ervaringen in Myanmar en leven met je mee. Het blijft me verbazen wat een verschillen er zijn op deze wereld. Dat maakt het ook interessant. Reizen zal je -straks- na je pensioen ook wel blijven doen??
    Lieve groet, Corrie

  • 12 Mei 2019 - 04:03

    Florian:

    kom

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Zimbabwe, Harare

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

04 Maart 2019

3 maart 2019. De eerst weken in Myanmar

25 November 2018

Maddy's verjardag

25 November 2018

Aan het einde van 2018

17 Juni 2018

Juni 2018: Vaderdag

17 December 2017

Aan het eind van 2017
Maddy en Paul

Actief sinds 12 Mei 2013
Verslag gelezen: 828
Totaal aantal bezoekers 26296

Voorgaande reizen:

01 Februari 2019 - 01 Februari 2021

Myanmar

12 Mei 2013 - 31 December 2013

Mijn eerste reis

Landen bezocht: